แร่นองลองรัก

บ่ายโมงนิดๆ ร้านกาแฟ “กลมกล่อม” ร้านกาแฟในตัวเมืองระนอง เยื้องๆ ที่ว่าการอำเภอเดิม บนถนนที่คนชอบเรียก”ถนนสายโลกีย์” เพราะเป็นที่ตั้งของร้านเหล้าและร้านอาหารกลางคืน ชีวิตของคนกลางคืนเมืองแร่นอง ส่วนใหญ่เริ่มต้นที่ถนนสายนี้ “ถนนเรืองราษฎร์”
ช่วงเวลาปกติ ชีวิตผมก็จะวนเวียนอยู่บนถนนสายนี้ บ่อยๆที่จะพบเจอตัวเองในร้านเหล้าสักร้านหนึ่งที่นี่ ความรักครั้งนี้ก็คล้ายๆจะเริ่มต้นที่นี้ “Before” คือชื่อร้านเหล้าที่กำลังเป็นที่นิยมที่สุดตอนนั้น

ตอนที่ผมเจอเธอคนนั้น จะว่าเป็นความบังเอิญก็ได้ แต่ผมเรียกมันว่า “พรหมลิขิต”

ผมนัดกินเหล้ากับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง จะเรียกเพื่อนก็ไม่ถูกนัก เพราะเราเจอกันในเรื่องงาน ผมเป็นลูกค้าของเธอ ใช่เธอทำงานเพื่อแลกเงิน ส่วนผมใช้เงินเพื่อแลกความสุขทางกายในบางคราว โดยปกติผมก็ไม่เคยไปกินเหล้ากับเด็กๆ แต่ด้วยตอนที่ขึ้นงานเราคุยกันถูกคอระดับหนึ่ง เธอให้แอดไลน์ไว้ เผื่ออยากมีเพื่อนกินเหล้า เธอว่าอย่างนั้น

ตอนนั้นผมกินเหล้าเป็นประจำ วันนั้นคิดว่ามีเพื่อนกินเหล้าก็ดี อย่างน้อยมีเพื่อนผู้หญิงไว้คุย เธอบอกว่าขอชวนเพื่อนไปอีกคนได้มั้ย ไม่มีปัญหาสำหรับผม หลายคนยิ่งดีผมคิดอย่างนั้น
เรานัดกันทุ่มตรง เธอให้ไปรับที่หน้าโรงแรมที่พัก ใกล้ๆเวลา ผมแต่งตัวออกจากบ้าน ก่อนไปไลน์ไปบอกก่อนว่ากำลังจะไปรับ ผมไปถึงโรงแรม เธอก็เดินออกมาพร้อมเพื่อผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ตัวเล็กกว่าเธอ ขาวๆ ตอนนั้นค่ำแล้วมองเห็นไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ ผมจอดรถอยู่เธอก็เปิดประตูขึ้นมานั่งข้างหน้าข้างคนครับ เพื่อนอีกคนเปิดประตู ขึ้นมานั่งด้านหลัง ผมหันไปมองพร้อมกับที่เธอแนะนำเพื่อน
“ชื่อกุ้งค่ะ”
เธอยกมือขึ้นมาสวัสดี ผมรับไหว้พร้อมกับหันไปมอง ตอนนั้นมองเห็นหน้าชัดขึ้นเพราะไฟในรถสว่างขึ้น